Personages en character design
​
The Hero
Beschrijving:
Een zelfverklaarde held, die op ironische manier een antagonist vormt tegenover de andere personages. Hij heeft als doel “de held zijn”, en op die manier een standbeeld van zichzelf te krijgen in het dorp, een belofte van de dorpsbewoner die de missie had aangekondigd.
​
Op deze manier kan het personage en de motivatie zeer simpel overkomen, maar aangezien dit personage gebaseerd is op de themazin van de film kan het op psychologisch vlak dieper gaan:
Ofwel is het forcerende op zich nemen van de taak als “hero” een gevolg van te veel aan zelfvertrouwen (zoals het hier voornamelijk lijkt), ofwel net door een te weinig hieraan.
Het doel van het krijgen van een standbeeld kan gezien worden als een manier om indruk te maken op anderen, om “beter” te lijken dan de rest, maar zou daar tegenoverstaande ook een manier van zichzelf bewijzen kunnen zijn, het bewijzen dat men “goed genoeg” is in de ogen van anderen om de taak als “hero” aan te kunnen en te vervullen. Het afwijzen van hulp en het focussen op slechts één ding: het verslaan van het monster, is hier dan een direct gevolg van. Door deze enkele focus kan men dan vergeten dat er ook andere spelers zijn in de game die willen meedoen, het vergeten dat het doel van zo’n “multiplayer game” het samenspelen is en niet per se de solo prestatie van een individu.
Uiteindelijk, na meerdere keren te falen en dan plots te winnen met hulp van de supportpersonages, trekt de Hero verbaal de verkeerde conclusie; “een hero zijn houdt niet in het verslaan van een monster zonder hulp, maar het redden van anderen”. Dit is op zich geen verkeerd statement, en kan een reactie zijn van de naïviteit of ego van het personage (per slot van rekening heeft hij een hele dag geprobeerd het monster op zijn eentje te verslaan zonder door te krijgen (of te accepteren) dat het zo niet werkt, en probeert dit opnieuw tijdens de reddingsmissie… en wint meteen wanneer hij hulp krijgt), maar het kan ook een excuus zijn dat hij maakt tegenover anderen (maar vooral tegenover zichzelf, bewust of onderbewust) om goed te praten dat hij het monster niet kon verslaan. Dit wordt versterkt doordat hij zelfverklaard dat hij niet begrijpt dat “hij zo blind kon zijn voor de waarheid”, alsof het idee van “zichzelf bewijzen d.m.v. het verslaan van het monster zonder hulp” een absoluut belachelijk en verkeerd concept was en nu zo snel mogelijk vergeten moet worden.
Misschien kan deze psychologische analyse te ver gaan voor een simpel personage dat als “flat character” moest fungeren in een kortfilm, maar het is wel een van de eerste ideeën die ik had voor de animatie, en vormt het fundament van de diepere themazin in het verhaal.
Design:
​
Het design van de Hero is gebaseerd de veel voorkomende en bijna cliché voorstelling van een RPG-protagonist; een zwaardvechter met een typische “anime haircut”.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
De supportpersonages
De Healer, de Bard en The-one-who-carries-everything hebben met elkaar gemeen dat ze allen “supportpersonages” zijn, en dat de Hero hun tegenhoudt de game te spelen. Als “supportpersonages” zijn ze binnen de context van de game afhankelijk van de Hero omdat hun rol inherent defensief en utilitief is (kijk naar het personage dat enkel bestaat om “alles te dragen”), en in functie staat van het “boosten” van een offensief personage (m.a.w. enkel de Hero in dit geval). Vaak worden dit soort personages gezien als bij-personages, maar in deze film treden deze personages buiten dat cliché door in het midden van de film eigen initiatief te nemen.
​
The Healer
Beschrijving:
Het personage dat het meest geïrriteerd lijkt door de Hero, zou zelf de rol van “The Chosen One” willen vervullen moest ze de kans krijgen.
Design:
​
Origineel het design van de Bard: veel ronde en bijna wolkachtige vormen, wat een zacht en ongevaarlijk personage uitstraalt, gecombineerd met meisjesachtige kledij. Ik heb dit uiteindelijk omgedraaid, omdat bij dit personage de meeste focus ligt op “het geforceerd worden in een rol die je niet wil”. Ook de rol “healer” wordt binnen de videogame cultuur vaak geassocieerd met vrouwelijke personages omdat vrouwen zogezegd minder agressief en meer zorgzaam zijn, en is een rol die zeer afhankelijk is van anderen, iets dat dit personage zwaar dwars zit. Na de “level up” van de supportpersonages kijkt zij hier minder naar, voornamelijk omdat de kleinerende invloed van de Hero voor een tijdje afwezig is, en focust ze meer op het werken als een team en het spelen van de game.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
The bard
Beschrijving:
Een meer passief personage, lijkt niet veel te geven om het feit dat ze een andere rol krijgt dan dat ze wou (bv. speelt op haar muziekinstrument tijdens de kampvuurscene zonder dat het nodig was). Ze stoort zich niet aan het gedrag van de Hero, zegt niet zo veel en houd zich bezig met haar eigen rol. Ze neemt de game niet serieus op vlak van strategie en geeft enkel om het “plezier” aspect van de game door gewoon te gaan met the flow, wat uitstraalt wanneer ze geen idee heeft waar de Healer het over heeft wanneer deze uitlegt waarom ze het monster niet kunnen verslaan doormiddel van moeilijkere strategische gametermen. Op dit vlak is de Bard een complete tegenpool van de Hero. Ze is echter niet passief in haar speelstijl van de game, wat blijkt wanneer haar akoestische muziekinstrument wordt ingewisseld voor een elektrische gitaar dat elektriciteit kan schieten en ze een meer agressief kostuum krijgt. Het gaan met the flow van de game kan ook betekenen dat je niks geeft om risico’s en gewoon zo agressief speelt als je maar kan, gewoon omdat het leuk is.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
The one-who-carries-everything
Beschrijving:
De mentorfiguur van de supportgroep, degene die de rebellie tegen de Hero startte. Binnen strategie videogames wordt de term “carry” (of als werkwoord, het “carry-en van een game”) gelinkt aan de sterkste spelers binnen een team die het team naar de overwinning leiden; hij “draagt” letterlijk het team en het verhaal voorruit. Het uitvoeren van dit “carry-en” is, net als het dragen van een zware rugzak, een last voor die speler maar integraal voor het winnen van de game. Hij is ook het doelwit van veel geweld en comic reliëf, dus hij maakt ook de “drager” van de humor in de film. Zijn visie dat de supportpersonages misschien in staat konden zijn het monster te verslaan was uiteindelijk fout ingeschat, wat misschien in teken kan staan van het ooglapje, maar dit was eerder een esthetische dan een functionele keuze. Daarnaast was zijn doel misschien niet per se het verslaan van het monster, maar gewoon het in gang brengen van het team om de game te spelen, zelfs al wist hij dat ze het monster niet konden verslaan zonder de Hero. Het kon allemaal een masterplan geweest zijn om het hele team samen te krijgen, maar ook dit personage was als “flat character” bedoelt, dus hier kan ik verder niks over zeggen.
​
​
