top of page

Synopsis

 

Vier spelers komen in een fictieve videogame simulatiewereld in de vorm van een middeleeuws dorpje terecht. Ze krijgen de optie hun “rol” of “beroep” één voor één te kiezen in een keuzemenu. De Hero verklaart zichzelf “The Chosen One”, en verkiest een zwaard als wapen. De andere drie spelers kiezen elks gelijkaardige offensieve rollen, maar deze worden meteen aangepast door de Hero, waardoor drie supporterende rollen ontstaan: de “Healer” (een personage dat heelt met behulp van magie), de “Bard” (een personage dat magie gebruikt in de vorm van muziek) en “The-one-who-carries-everything” (obviously).

Een dorpsbewoner verkondigt een gevaar aan dat het dorp bedreigt: een monster dat zich op dit moment schuilhoudt in het bos. De spelers accepteren de queeste om het monster te verslaan in ruil voor een compensatie in de vorm van een standbeeld.

 

Eens aangekomen in een open plek in het bos met aan de horizon het zicht van het monster staan de personages klaar om aan te vallen. De Hero houdt de drie supportpersonages echter tegen, en staat erop dat hij als enige mag vechten omdat hij “The Chosen One” is. Dit plan loopt meteen mis, en hij moet terugkomen om de hulp van de Healer en de Bard te vragen. Het duurt niet lang tot de Hero terug klaar is om te vechten, waarop hij opnieuw alleen het gevecht aangaat.

Tegen het vallen van de avond en talloze pogingen valt de Hero verslagen neer naast het kampvuur dat de drie supportspelers maakten tijdens hun langgerekte pauze. Dit is het moment dat The-one-who-carries-everything opstaat en een voorstel doet: “Wat als we stiekem gaan trainen zodat we het monster zonder de Hero kunnen verslaan?”. De drie nemen hun “wapens”, en maken zich klaar voor een trainingssequentie. Ze bereiken alle drie een hoger level, waardoor hun wapens en uiterlijk worden geüpgraded.

 

De ochtend breekt aan, de Hero wordt wakker, en ziet in de verte de drie supportspelers het gevecht aan gaan met het monster. Het gaat helaas niet zo goed voor hun; ze hebben als supportpersonages niet genoeg damage om het monster zonder de Hero te kunnen verslaan. Het noodlot slaat toe wanneer het monster The-one-who-carries-everything dreigt op te eten. Dan schiet de Hero, met een overdreven heroïsche entrance, de groep te hulp, maar bakt er opnieuw niet veel van. De Bard en de Healer kunnen deze afleidingsmaneuver echter gebruiken om de Hero een super-boost te geven, waardoor de Hero het monster in 1-hit doet exploderen (dit tot zijn sterkste verbazing).

 

Wat volgt is de les die de Hero hieruit trekt. En jammer genoeg is dit de verkeerde. Hij realiseert zich dat hij niet het monster op zijn eentje hoeft te verslaan om een held te zijn, maar dat hij ervoor moet zorgen dat de supportpersonages in levensgevaar zijn zodat hij hun kan komen redden. De supportpersonages leggen zich hierbij neer, aangezien dit betekend dat ze vanaf nu de game wel mogen meespelen…

bottom of page